دوره 4، شماره 10، بهار 1401، صفحات 41 - 26
نویسندگان : جعفر بیک زاد * و علی ملکی

چکیده :
بهره وری به عنوان مهمترین عامل در رسیدن به رشد اقتصادی مستمر کشور می باشد؛ دوﻟﺖ ﯾﮑﯽ از ﺑﺨﺶ ﻫﺎی ﻣﻬﻢ اﻗﺘﺼﺎدی در ﻫﺮ ﮐﺸﻮر ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽ رود ﮐﻪ در ﮐﻨﺎر ﻧﻘﺶ ﻫﺪاﯾﺖﮐﻨﻨﺪه اش در اﻗﺘﺼﺎد، در زﻣﯿﻨﻪ ﻫﺎی ﺗﻮﻟﯿﺪی ﻧﯿﺰ ﻧﻘﺶ ﻋﻤﺪه ای را اﯾﻔﺎ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ. هیچ جامعه ای بدون وجود دولت، نمی تواند به سطح بالایی از اقتصاد دست یابد. یکی از عوامل موثر بر بهره وری دولت، اندازه آن است. برای تبیین اندازه دولت و رشد آن در طی زمان از نگاه های متفاوتی به آن نگریسته شده است. صاحب نظران، بر لزوم ایجاد زیرساخت های لازم توسط دولت برای عملکرد بهتر تاکید می کنند و این گونه فرض می شود که دولت درآمد و مخارجش را به گونه ای تعیین می کند که رفاه اجتماعی حداکثر گـردد. چرا که از معیارهای اساسی سنجش کارایی دولت، میزان ارائه بهینه کالاهای عمومی برای ارتقای سطح رفاه است. در خصوص اندازه دولت چیزی که اهمیت دارد اندازه بهینه آن است؛ همانطور که در برنامه تحول اداری آمده و نظر به معیارهای مدیریت اقتضائی و اصل بازده نزولی عوامل تولید، اندازه دولت باید منطقی شود. چرا که عدم چابک سازی پیکره دولت، و عدم سرمایه گذاری های دولت در زیرساخت های اساسی می تواند بهره وری را در کشور کاهش دهد. این موضوعی است که در این مقاله بصورت مروری بر منابع مرتبط و معتبر بدان پرداخته شده است.

کلمات کلیدی :
اندازه دولت، منطقی نمودن اندازه دولت، آثار اندازه دولت