در دهه‌های اخیر، صنعت پتروشیمی به عنوان یکی از اصلی‌ترین تولیدکنندگان محصولات شیمیایی و انرژی، نقش بسیار مهمی در اقتصاد جهانی ایفا کرده است. با این حال، این صنعت به دلیل تولید مقادیر قابل‌توجهی از خروجی‌های نامطلوب، همچون آلاینده‌های زیست‌محیطی، همواره با چالش‌های فراوانی در زمینه مدیریت و کاهش اثرات منفی زیست‌محیطی روبه‌رو بوده است. در این پژوهش، با استفاده از روش تحلیل پوششی داده‌ها (DEA)، کارایی زیست‌محیطی پتروشیمی نوری ارزیابی شده و راهکارهای بهینه‌سازی برای مدیریت خروجی‌های نامطلوب ارائه می‌شود. به منظور ارائه تصویری جامع از وضعیت موجود، داده‌های مربوط به تولید، مصرف انرژی، و میزان آلاینده‌های تولیدی جمع‌آوری و تحلیل شدند. نتایج نشان می‌دهد که به کارگیری مدل‌های DEA می‌تواند در شناسایی نقاط ضعف و قوت عملکردی واحدهای مختلف پتروشیمی نوری مؤثر باشد و به عنوان ابزاری کارآمد در بهینه‌سازی کارایی زیست‌محیطی و کاهش اثرات منفی زیست‌محیطی به کار گرفته شود. این مطالعه علاوه بر ارائه توصیه‌هایی برای بهبود فرآیندهای تولید و کاهش آلاینده‌ها، به بررسی چالش‌ها و موانع پیش‌روی اجرای سیاست‌های سبز در صنعت پتروشیمی نیز می‌پردازد.

تحلیل پوششی داده‌ها (DEA) کارایی زیست‌محیطی صنعت پتروشیمی پتروشیمی نوری مدیریت خروجی‌های نامطلوب